มาตรฐานของลวดหุ้มฟลักซ์

                ลวดหุ้มฟลักซ์ที่ผลิตออกมาจาหน่ายในปัจจุบันมีหลายมาตรฐาน ได้แก่ AWS, ISO, DIN, JIS

และมาตรฐาน มอก. (TIS) เป็นต้น ในที่นี้จะกล่าวถึงเฉพาะลวดหุ้มฟลักซ์ตามมาตรฐานของสมาคม

การเชื่อมอเมริกา (AWS A5.1-1991) ซึ่งเป็นลวดเชื่อมเหล็กกล้าคาร์บอนหุ้มฟลักซ์ (Carbon Steel Electrode for Shielded Metal Arc Welding) โดยมีการกาหนดรหัสของลวดเชื่อมไว้ดังรูปที่ 9

รูปที่ 9 แสดงการกาหนดรหัสของลวดเชื่อมหุ้มฟลักซ์ตามมาตรฐาน AWS (A5.1-1991)

(ที่มา : ปราโมทย์  อุทัยวัฒน์, 2558)

                จากรูปที่ 9 ลวดหุ้มฟลักซ์ตามมาตรฐานของ AWS (A5.1-1991) ได้กาหนดรหัสโดยใช้

ตัวอักษรและตัวเลข 4 หลัก ดังนี้

                1. หลักที่ 1 ใช้อักษรภาษาอังกฤษ คือ E หมายถึง ลวดหุ้มฟลักซ์ (Electrode) 2. หลักที่

                2 ใช้หมายเลข 2-5 หมายถึงค่าความเค้นแรงดึงสูง สุด มีหน่วยเป็นกิโลปอนด์

ต่อตารางนิ้ว (ksi) และถ้าคูณด้วย 1,000 มีหน่วยเป็นปอนด์ต่อตารางนิ้ว (psi) 3. หลักที่ 

                3 ใช้หมายเลขหมายถึง ตาแหน่งการเชื่อม หรือท่า เชื่อม ประกอบด้วย

                                1) หมายเลข 0 หรือ 1 หมายถึงเชื่อม ได้ทุกตาแหน่งหรือ ท่าเชื่อม เช่น ท่าราบ ท่าระดับท่าตั้ง และท่าเหนือศีรษะ

                                2) หมายเลข 2 หมายถึงเชื่อมได้ตาแหน่งท่าราบและท่า ระดับ

                                3) หมายเลข 3 หมายถึงเชื่อมได้ตาแหน่งท่าราบ

                                4) หมายเลข 4 หมายถึงเชื่อมได้ตาแหน่งท่าราบ ท่าระดับ และท่าเหนือศีรษะ

                4. หลักที่ 4 ใช้หมายเลข 0-9 เพื่อระบุรายละเอียดที่เกี่ยวกับกระแ สไฟฟ้าที่เหมาะสม

กับลวดเชื่อมและระบุสมบัติของสารพอกหุ้ม ดังนี้

                                1) หมายเลข 0 หมายถึงเซลลูโลสสูง โซเดียม (High Cellulose Sodium)

                                2) หมายเลข 1 หมายถึงเหล็กออกไซด์สูง (High Iron Oxide)

                                3) หมายเลข 2 หมายถึงไททาเนียมสูง โซเดียม (High Titanium Sodium)

                                4) หมายเลข 3 หมายถึงไททาเนียมสูง โพแตสเซียม (High Titanium Potassium)

                                5) หมายเลข 4 หมายถึงผงเหล็ก ไททาเนีย ม (Iron Powder Titanium)